NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
42 - (2983) حدثني
زهير بن حرب.
حدثنا إسحاق
بن عيسى. حدثنا
مالك عن ثور
بن زيد
الديلي، قال:
سمعت أبا
الغيث يحدث عن
أبي هريرة،
قال:
قال
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم "كافل
اليتيم له أو
لغيره، أنا
وهو كهاتين في
الجنة" وأشار
مالك
بالسبابة
والوسطى.
[ش
(كافل اليتيم)
القائم
بأموره من
نفقة وكسوة وتأديب
وتربية وغير
ذلك. وهذه
الفضيلة تحصل
لمن كفله من
مال نفسه، أو
من مال اليتيم
بولاية شرعية.
(له أو لغيره)
فالذي له أن
يكون قريبا له
كجده وأمه
وجدته وأخيه
وأخته وعمه
وخاله وعمته
وخالته، وغيرهم
من أقاربه.
والذي لغيره
أن يكون
أجنبيا].
{42}
Bana Züheyr b. Harb
rivayet etti. (Dediki): Bize ishak h. isa rivayet etti. (Dediki): Bize Mâlik,
Sevr b. Zeyd Ed-Dîlî'den rivayet etti, (Demişki): Ben Ebû'l-Gays'i, Ebû
Hureyre'den naklen rivayet ederken dinledim. (Dediki): Resûlullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem)'.
«Kendinin veya
başkasının olsun yetime bakan kimse ile ben, cennette şunlar gibiyiz.»
buyurdular. Ve Mâlik şehâdet parmağı ile orta parmağa işaret etmiştir.
İzah:
Bu hadîsi Buhârî
«Kitâbu'l-Edeb» ve «Kitâbu'n-Nafakât»'da; Tirmizî «Kitâbu'l-Bir»'de; Nesâî
«Kitâbu'z-Zekât»'da; ibni Mâce «Kitâbu't-Ticârat»'da muhtelif râviîerden tahric
etmişlerdir.
Ermele, kocasız kadın
demektir. Evvelce evlenmiş veya evlenmemiş olması müsavidir. Bâzıları
kocasından ayrılan dul kadın mânâsına geldiğini söylemişlerdir. îbni Kuteybe bu
kelimenin irmalden alındığmı söyler. irmal, kocası olmadığı için fakir düşmek,
yiyeceği bitmek mânâsına gelir.
Kâfıl: Tekeffül eden,
yiyecek giyecek ve terbiyesine bakan demektir. Yetime bakan kimse ister kendi
malından, ister şer'î bir vilâyet dolayısıyla yetimin malından harcasın hadîs-i
şerifte va'dedilen fazilete nail olacaktır.
Kendi yetiminden murad;
yetimin dedesi, annesi, ninesi, kardeşi, kız kardeşi, halası, teyzesi, amcası
ve dayısı gibi yakınlarıdır. Başkasının yetimi ile akraba olmayanlar
kastedilmiştir.